با شمام

منو کم کن از  تـرانـه

منو این  غروبو بشناس

با تو از   عاشقی گفتم

با تموم  عشق و احساس

من  تو بازیِ دلِ تو

یه سـبـد تـرانـه میشم

بـغـض بـارونـم  خـدایا

کمترین   بهانه میشم

شاید اونجوری  که باید

بوسه بارونی    نبوده

هر چی بوده   هر چی مونده

واسه رفتن     خیلی زوده

امشب این   سکوتِ خالی

این همه   حجم  شبانه

قلبمو    فشرده محکم

زخم کهنه     این گمانه

که تو رفتی و   هنوزم

دل من     غرق خیاله

آره   فرصتی  نمونده

با تـو  موندنم     محاله  ٢

منو کم کن از  تـرانـه

شاهدِ  بی خبریم باش

رنگِ  آبـیِ  کلافه

رفت و  سرخ خون اومد جاش

 مَن مَن ها   همه به مِن مِن

لُکنت و   ضعفِ  بیانه

نمیدونم    من چی میخوام

زنده ام  خوبم        چاخانه

نفسی راحت    کشیدم

خـداجون   قبله ت   به راهه

من   یه گوشه ای  نشستم

کی شبه    کی قرص ماهه

شاید  اونجوری که  باید

تو دل و جونم   نبودی

اما راستش   از اون  اول

واژه ی    قلبو  سرودی

این تو بودی   که گذشتی

این تو بودی که   پریدی

تهِ این    دورای باطل

تو چی خواستی    که ندیدی  .  .  .

٢٤ دی 

رودسر